Volharden, volhouden, niet opgeven, doorzetten!

uw volharding en geloof in al uw vervolgingen en in de verdrukkingen die u verdraagt: 2 Thess. 1:4b . Volharden, volhouden, niet opgeven, doorzetten! Deze jonge gemeente werd al gauw na hun bekering aangevallen door dwaalleraars en sekteleiders. Het getuigenis dat Paulus in zijn eerste Brief van hen kon geven, was zo geweldig, dat de satan hen als het ware niet met rust kon laten. Te midden van diens aanvallen richt Paulus hun blik op de toekomst en op het rechtvaardig oordeel van God. Als ze nú trouw zijn, zullen ze straks een bevoorrechte plaats hebben bij de verschijning van de Heere Jezus! Maar bovenal: wat zal het zijn voor de Meester Zelf! Zijn glorie is onze glorie, als we nog even volhouden. ‘ wanneer Hij zal gekomen zijn om op die dag verheerlijkt te worden’ (vers 10). Vanaf de schepping wordt de heerlijkheid van Christu verkondigd. Engelen hebben dag noch nacht rust en verheerlijken Hem. Ook God heeft Hem heerlijkheid en eer gegeven toen Hij het verlossingswerk volbracht had. Er komt echter een dag waarop Hij opnieuw verheerlijkt zal worden. Ja, met verbazing zullen de mensen in deze wereld naar Hem opzien, zo heerlijk zal die aanblik zijn van onze Verlosser en Heere. Om Hem te verheerlijken hoeven we echter niet te wachten op dat moment. Ook nu al mogen wij Hem prijzen en grootmaken. Hij is het waard. 2 Thessalonicenzen 1:1-12

Vrede en het goede.

Leef in vrede met elkaar. 1 Thessalonika hfdst.5 vers 13b. . In dit hoofdstuk lezen we ook over mensen die zeggen: ‘Er is vrede en veiligheid, ’ – maar zij zullen ten prooi vallen aan een plotseling verderf. Maar ware christenen hebben vrede met God, kennen de vrede van God in de dagelijkse omstandigheden en beproevingen en mogen bovendien de God van de vrede met zich hebben. Maar dan komt er een bijzondere test: hoe kunnen wij in de praktijk deze vrede ervaren in de onderlinge betrekkingen met onze medechristenen? Hebt u daartoe al examen afgelegd – dit wil zeggen: geslaagd, of beter: met goed gevolg? Zo niet: het tekstgedeelte geeft u en mij het nodige huiswerk. ‘jaag altijd het goede na’ lezen we in vs 15. En dat in ons leven in een wereld waarin iedereen zijn eigen belangen najaagt. Die belangen-ambities gaan vaak ten koste van de ander en laten geen enkele inperking toe. Gods Woord geeft ons hier echter een ander levensprincipe. Ons doel mag zijn ‘het goede’ te zoeken, na te jagen, zoals ook onze Heere altijd het goede gezocht heeft. Dat goede is niet begrensd tot onszelf, maar richt zich ook op anderen, op de ander, op de medemens dus. Wat zou de wereld er anders uitzien als deze leefregel in ons aller vaandel stond en we altijd het goede zochten. Lees: 1 Thessalonicenzen 5:12-28

Vrede door aangeleerde liefde

u hebt zelf van God geleerd hoe u in liefde met elkaar moet omgaan. 1Thessalonika hfdst.4 vers 9b. Mensen hebben een bijna onwrikbaar vertrouwen in techniek en wetenschap. En het komt zover vs.3), dat de wereld meent ‘vrede en veiligheid’ gegarandeerd te hebben. Maar het zal blijken schijn te zijn. Als de wereld slaapt, komt de dag van de Heere met oordeel en geweld – onverhoeds. En wij, christenen, weten dat! Maar beleven we dat ook als een levende realiteit? Of zijn wij ook in ‘slaap’ gesukkeld, zodat ons bestaan zich alleen kenmerkt door bijv. onze car- rière, onze status, ons bezit, onze ontspanning? Wat zou er in ons leven moeten veranderen als we wisten dat onze Heere morgen kwam? ‘ Als de mensen zeggen dat er vrede en veiligheid is’ (vers 3). Wij mensen verlangen naar vrede. Jaar in jaar uit wordt de Nobelprijs voor de vrede uitgereikt en steeds weer zijn er nieuwe kandidaten. Dat toont ons echter ook, dat er ondanks dit verlangen naar rust en vrede steeds weer een drang is naar dat andere, die verstoring van vrede, naar macht, overheersing en geweld. Wij christenen hoeven onze vrede niet te verwachten van mensen, hoe nobel hun motieven ook mogen zijn. Ware vrede geeft slechts die Vredevorst van Wie getuigd wordt: ‘Groot zal de heerschappij zijn en eindeloos de vrede’ (Jes. 9:6). Lees: 1 Thessalonicenzen 5:1-11