Vrede door aangeleerde liefde

u hebt zelf van God geleerd hoe u in liefde met elkaar moet omgaan. 1Thessalonika hfdst.4 vers 9b. Mensen hebben een bijna onwrikbaar vertrouwen in techniek en wetenschap. En het komt zover vs.3), dat de wereld meent ‘vrede en veiligheid’ gegarandeerd te hebben. Maar het zal blijken schijn te zijn. Als de wereld slaapt, komt de dag van de Heere met oordeel en geweld – onverhoeds. En wij, christenen, weten dat! Maar beleven we dat ook als een levende realiteit? Of zijn wij ook in ‘slaap’ gesukkeld, zodat ons bestaan zich alleen kenmerkt door bijv. onze car- rière, onze status, ons bezit, onze ontspanning? Wat zou er in ons leven moeten veranderen als we wisten dat onze Heere morgen kwam? ‘ Als de mensen zeggen dat er vrede en veiligheid is’ (vers 3). Wij mensen verlangen naar vrede. Jaar in jaar uit wordt de Nobelprijs voor de vrede uitgereikt en steeds weer zijn er nieuwe kandidaten. Dat toont ons echter ook, dat er ondanks dit verlangen naar rust en vrede steeds weer een drang is naar dat andere, die verstoring van vrede, naar macht, overheersing en geweld. Wij christenen hoeven onze vrede niet te verwachten van mensen, hoe nobel hun motieven ook mogen zijn. Ware vrede geeft slechts die Vredevorst van Wie getuigd wordt: ‘Groot zal de heerschappij zijn en eindeloos de vrede’ (Jes. 9:6). Lees: 1 Thessalonicenzen 5:1-11