Vaststaan in genade

De God nu van alle genade, Die ons geroepen heeft tot Zijn eeuwige heerlijkheid in Christus Jezus, Hij Zelf moge u – na een korte tijd van lijden – toerusten, bevestigen, versterken en funderen. 1 Petrus hfdst5 vers 10.

Merkwaardige tussenzin 'na een korte tijd van lijden' als het over de God van alle genade gaat. Hoe kunnen die twee dingen bij elkaar horen? Ze worden in elk geval samen genoemd. Het doet denken aan een ongeval met een gehandicapte. Wat gebeurd was, had hem wel veel leed gebracht, maar uiteindelijk was het toch telkens weer duidelijk geworden dat dit op geen enkele wijze iets afdeed aan Gods grote liefde voor hem. Dat is een ernstige conclusie vanuit een zo'n pijnlijke situatie. Gods wegen begrijpen is geen zaak van nietige mensjes. Maar we mogen telkens weer vertrouwen op Gods vaderzorg voor ons. Daarvoor acht God geen mens te nietig! Want
‘dit is de ware genade van God waarin u staat’ (vers 12). Waarin staan wij we zo ‘vast’? Zullen wij vertrouwen op onze kerkgang? Zullen wij vertrouwen op de mate waarin wij voldoen aan Gods eisen, aan de Wet? Iedereen die even eerlijk nadenkt, zal meteen antwoorden: nee! Wij voldoen niet aan de eis van de Wet, zelfs al moeten we toegeven dat die Wet alleen vraagt wat God rechtvaardig mag vragen. Wij schieten tekort; wat wij nodig hebben is vergeving door Goddelijke genade. Wat een opluchting dat het waar is wat Petrus schrijft: daarin moet gij vaststaan. En waarin is dat? De ware genade van God, alleen genade.
Lees 1 Petrus 5:8-14
Groetjes,
<>< Pieter.

Zacharia 7:7-14

De bijbelstudie van Claude op 9 oktober 2011 in de kandelaar.
Meekijk- en luisterlink: http://www.ustream.tv/broadcaster/9174674