woensdag 25 april 2012

Niet zonder gevolgen.

Daarom danken ook wij God zonder ophouden dat u, toen u van ons het gepredikte Woord van God hebt ontvangen, het ook aangenomen hebt, niet als een mensenwoord, maar (zoals het werkelijk is) als Gods Woord, dat ook werkzaam is in u die gelooft. 1 Thessalonika hfdst 2 vers 13. Hoe dikwijls zijn we het met uitspraken van van mensen niet oneens? We leggen de boodschap naast ons neer. Maar wat als Gods Woord tot je komt? De Thessalonicenzen namen Gods Woord ten volle aan. Ze erkenden: God Zelf spreekt tot ons. En dat was het begin van een radicaal nieuw leven, duidelijk zichtbaar voor iedereen. Als Gods Woord tot ons komt, geldt eerst: bereidwillig de boodschap aannemen. Ten tweede: het (dagelijks) voor onszelf in de Bijbel nagaan. Als derde: het Woord zijn werk laten doen aan ons geweten. Ten vierde: het geloven. Niet in het minst als vijfde: God ervoor danken! Lees hierbij: Handelingen hfdst 17:11,12. De Bijbel is Gods persoonlijke brief aan elk mens. Het aannemen van het Woord van God is geen vrijblijvende zaak. De Thessalonicenzen hebben het geweten! Niet alleen Paulus en de andere apostelen werden vervolgd, maar de overige gelovigen hadden ook veel te lijden. De Heere Jezus heeft gezegd: ‘In de wereld lijdt gij verdrukking, maar houdt goede moed; Ik heb de wereld overwonnen.’ Ondanks alle beproevingen van hun geloof konden ze in Hem overwinnaars zijn. Bij de komst van de Heere zal hun volhardend geloof ook tot blijdschap en eer van Paulus zijn. De vruchten van zijn werk zullen dan gezien worden. Zijn wij ook bereid om verdrukking te verdragen als gevolg van gehoorzaamheid? Ook onze vruchten van onze goede werken in geloof zullen dan zichtbaar zijn! Lees: 1 Thessalonicenzen 2:13-20. Groetjes, <>< Pieter.

vrijdag 6 april 2012

Waardig voor God.

God, Die onze harten beproeft. 1 Thessalonika hfdst. 2 vers einde vers 4. Paulus had in alle oprechtheid Gods eer en het heil van de Thessalonikers gezocht, en niet zichzelf. De wetenschap dat God het hart keurt, verontrustte Paulus daarom ook niet. Zijn geweten klaagde hem niet aan. Als dat wél het geval was geweest, had hij onmogelijk gelijktijdig een vader en een moeder voor hen kunnen zijn. Paulus gaf aan de Thessalonikers een voorbeeld van liefde en zelfopoffering. Dag en nacht werkte hij om anderen niet tot last te zijn. Dit nam niet weg, dat hij de gelovigen persoonlijk hoofd voor hoofd aanmoedigde hetzelfde te doen en als christenen een God waardig leven te leiden. Die hoogste norm wordt ons ook voorgehouden: ‘waardig voor God’. Het is de moeite waard om ons af te vragen: hoe zit het met ons, met mij? God, die ons roept tot Zijn eigen koninkrijk en heerlijkheid, heeft er recht op dat we ons inspannen om niet alleen een korte periode, maar voortdurend te leven tot Zijn eer. Lees 1 Thessalonicenzen 2:1-12. Groetjes, <>< Pieter.