Hoewel u Hem niet gezien hebt, hebt u Hem toch lief. Hoewel u Hem nu niet ziet, maar gelooft, verheugt u zich met een onuitsprekelijke en heerlijke vreugde, 1 Petrus hfdst.1 vers 8.
Als de apostel Petrus dit schrijft, denkt hij misschien wel terug aan die dag bij het meer van Galilea, toen de Heer Jezus hem vroeg: ‘Petrus, heb jij mij lief?’. Toen had hij geantwoord: ‘Heer, U weet dat ik van U houd.’ Hij durfde de woorden van de Heer niet over te nemen. Maar nu, zoveel jaren later, weet hij het, en zingt het in hem: ‘Ik heb Hem lief!’ En hij geeft dat door aan zijn lezers, ook aan ons hier en nu. Als u Hem kent, weet u: ‘Ik heb Hem lief.’ Wat een vreugde! En wat een zekerheid! ‘Die ons, overeenkomstig Zijn grote barmhartigheid, opnieuw geboren deed worden tot een levende hoop,’ (vers 3). Aan onze eigen geboorte hebben wijzelf niets bijgedragen. Onze geboorte was iets wat ons is overkomen. Met het leven van een gelovige is het niet anders. Door God is ons een heel nieuw leven gegeven. Wij zijn opnieuw geboren, een totaal nieuwe schepping. God heeft ons bovendien een levende hoop gegeven door de opstanding van de Heer Jezus. Hij leeft en heeft ons plaats bereid in het hemelse Vaderhuis. De erfenis die mensen ons nalaten, bestaat uit dingen die vergaan. Maar de erfenis die God ons heeft beloofd, vergaat nooit. Die wordt veilig voor ons bewaard bij Hem in de hemel.
Lees 1 Petrus 1:1-12.
Groetjes,
<>< Pieter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten